Joachim Latarjet

Το 1982, σε ηλικία μόλις 11 ετών, πήρε μέρος ως ηθοποιός σε μια παράσταση ενός νεαρού σκηνοθέτη από τη Λυών, του Jean-Paul Delore, ο οποίος με τους φίλους του, μουσικούς, συγγραφείς, ηθοποιούς, εικαστικούς, δημιούργησαν μια παράσταση με τον τίτλο Départ σε μια αίθουσα της εφημερίδας "Le Progrès".
Αυτή η τρελή εμπειρία τον προσανατόλισε οριστικά σε μοναδικές θεατρικές, κυρίως συλλογικές εμπειρίες, στηρίζοντας την άποψη πως μπορεί κανείς να δημιουργήσει με μια απόλυτη ελευθερία χωρίς να έχει πάρει μαθήματα ή να έχει φοιτήσει σε σχολές.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε ως ηθοποιός με τον Jean-Paul Delore στο Asvel Pok-Ta-Pok και στο La Chanson d’amour et de mort du Cornette Christoph Rilke (Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε).
Το 1989 συμμετείχε στη συλλογική δημιουργική περιπέτεια της ομάδας Sentimental Bourreau που ίδρυσαν από κοινού με τους Mathieu Bauer, Julien Bureau, Sylvain Cartigny, Judith Depaule, Laurence Hartenstein, Judith Henry και Martin Selze. Σκηνοθέτησαν μαζί πέντε παραστάσεις με απόλυτα συλλογικό τρόπο.
Το 2002 συνάντησε τον Philippe Decouflé, ο οποίος του πρότεινε να συνθέσει και να ερμηνεύσει τη μουσική για την παράσταση Solo - Le doute m’habite, το οποίο συνεχίζουν να παρουσιάζουν μαζί.
Την ίδια περίοδο ίδρυσε την ομάδα Oh! Oui… με την Alexandra Fleischer. Η ομάδα παρουσιάζει κατά βάση παραστάσεις μουσικού θεάτρου με σύγχρονα κείμενα.
Ο Joachim Latarjet και η Alexandra Fleischer συνεργάστηκαν για τέσσερα χρόνια με την Εθνική Σκηνή - La Filature-Scène Nationale της Μιλούζ και για ένα χρόνο με την Εθνική Δραματική Σκηνή - CDN της Μπεζανσόν.
Επίσης έχουν συνεργαστεί με ερασιτέχνες σε μουσικές παραστάσεις (My Way στο θέατρο Subsistances στη Λυών), σε παραστάσεις στη Fondation Cartier για τη δημιουργία τριών οπτικο-κινηματογραφικών συναυλιών (Charley Bowers - Créateur de Génie, King Kong, La Nuit des Morts Vivants), σε συναυλίες στις αίθουσες La Grande Halle de la Villette και Les Trois Baudets. Έχουν συμμετάσχει επίσης στο Φεστιβάλ Walls and Bridges στη Νέα Υόρκη, ενώ η τελευταία τους παραγωγή Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, κατάλληλη “και για παιδιά", παίχτηκε περίπου εκατό φορές.
Το μουσικό θεατρικό έργο Ήθελε να πεθάνει και να πάει στο Παρίσι ανέβηκε για πρώτη φορά το φθινόπωρο του 2017 στο L’ Espace Malraux - Scène Nationale de Chambéry και μετέπειτα παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 2018 στο Carreau du Temple στο πλαίσιο του προγράμματος των Plateaux Sauvages - Paris. Από τότε παίζεται σε διάφορους χώρους όπως CDN de Sartrouville, Subsistances-Lyon, L’Onde-Velizy και Plateaux Sauvages - Paris.