Lorin Maazel

Γεννήθηκε στο Παρίσι από αμερικανούς γονείς, μεγάλωσε και σπούδασε στις ΗΠΑ. Προικισμένος με "απόλυτο" αυτί και με "φωτογραφική" μνήμη, ξεκίνησε ήδη στην ηλικία των πέντε ετών να σπουδάζει βιολί και πιάνο και στη συνέχεια διεύθυνση ορχήστρας με το Vladimir Bakaleinikoff στο Πίτσμπουργκ.
Στα έντεκά του έλαβε πρόσκληση από τον Arturo Toscanini να διευθύνει τη Συμφωνική του N.B.C. και στη συνέχεια διηύθυνε τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης στις θερινές συναυλίες του Σταδίου Λιούισον. Στην ηλικία των εννέα είχε ήδη διευθύνει μαζί με το Leopold Stokowski, ενώ στα δεκατρία του έκανε το ντεμπούτο του με την Ορχήστρα του Κλίβελαντ στο Public Music Hall, επ’ ευκαιρία μιας φιλανθρωπικής συναυλίας. Στα δεκαέξι του εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ για να σπουδάσει γλώσσες, μαθηματικά και φιλοσοφία. Στη διάρκεια των σπουδών του ήταν βιολιστής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ, όπου προσέφερε τις υπηρεσίες του και ως Βοηθός Διευθυντή Ορχήστρας, κατά τη διάρκεια της περιόδου 1949-1950. Επίσης ίδρυσε το "Fine Arts Quartet" του Πίτσμπουργκ. Το 1951 εξασφάλισε μια υποτροφία που του επέτρεψε να σπουδάσει μουσική μπαρόκ στην Ιταλία και ν’ αρχίσει να διευθύνει ευρωπαϊκές ορχήστρες. Το καλοκαίρι του 1952 διηύθυνε την Cleveland Summer Orchestra (Cleveland Pops) σε δυο συναυλίες στο Public Hall. Ο Maazel υπήρξε ο πρώτος Αμερικανός και ο πιο νέος Μαέστρος στο Μπαïρόιτ. Έχει διευθύνει στα μεγαλύτερα Φεστιβάλ και λυρικά θέατρα (μεταξύ των οποίων του Ζάλτσμπουργκ, του Εδιμβούργου, της Λουκέρνης, στη Metropolitan Opera, τη Σκάλα, την Όπερα του Παρισιού, το Covent Garden) τις μεγαλύτερες Συμφωνικές Ορχήστρες (Βοστόνης, Νέας Υόρκης, Σικάγου, Φιλαδέλφειας) σε ολόκληρη την Ευρώπη, την Αυστραλία, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ιαπωνία και την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Deutsche Oper του Βερολίνου και Μουσικός Διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ραδιοφωνίας του Βερολίνου (1965-1971), υπήρξε ο πέμπτος Μουσικός Διευθυντής της Ορχήστρας του Κλίβελαντ από το 1972 ως το 1982, περίοδο κατά την οποία η Ορχήστρα έκανε 700 εμφανίσεις και εφτά περιοδείες. Από το 1976 έως το 1980 διετέλεσε Φιλοξενούμενος Μαέστρος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Λονδίνου και από το 1982 έως το 1984 Γενικός Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής Όπερας της Βιέννης - ο πρώτος Αμερικανός που ανέλαβε τέτοια θέση. Επί πλέον διετέλεσε Μουσικός Διευθυντής της Εθνικής Ορχήστρας της Γαλλίας (1988-1990) και Μουσικός Διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ (1988-1996). Το 1993 ανέλαβε τη θέση του Μουσικού Διευθυντή στη φημισμένη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας στο Μόναχο, με την οποία διηύθυνε κύκλους συνθέσεων του Brahms ('98), του Bruckner ('99) και του Beethoven (2000). Αυτή τη στιγμή είναι Μουσικός Διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης.
Τον Ιούνιο του 2002 διηύθυνε στο Στρασβούργο την παρθενική συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Arturo Toscanini, την οποία στη συνέχεια διηύθυνε και στη Χριστουγεννιάτικη Συναυλία της Γερουσίας που μεταδόθηκε μέσω Eurovision. Με την Ορχήστρα αυτή πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων στην Ιταλία και το εξωτερικό.
Έχει τιμηθεί με πλήθος σημαντικές διακρίσεις και έχει δώσει μεγάλο αριθμό φιλανθρωπικών συναυλιών, πολλές από τις οποίες μεταδόθηκαν παγκόσμια, για οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως η "UNICEF", ο "Διεθνής Ερυθρός Σταυρός", η "Ανώτατη Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες" και η "WWF". Η δισκογραφία του ξεπερνά τις 300 εγγραφές. Τιμημένος με το "Grand Prix du Disque", έχει ηχογραφήσει τα άπαντα των Beethoven, Mahler, Rachmaninov, Sibelius και Tchaïkovsky. Ανάμεσα στις "πρώτες εκτελέσεις" του βρίσκονται έργα συνθετών όπως οι Dallapiccola, Berio, Druckman, Dutilleux, K. A. Hartmann και Penderecki.
Την τετραετία 2004-2007 θα έχει τη θέση του Μουσικού Διευθυντή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Arturo Toscanini.