CLIMATE CHANGE: VANISHING POINT

Το όνομα Climate Change μας ήρθε σαν επιφοίτηση, μετά από μήνες εντατικής δουλειάς. Πρωτίστως, ενσαρκώνει την ανάγκη μας να ζήσουμε και να συνυπάρξουμε σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό που έχουμε συνηθίσει μέχρι στιγμής. Σε έναν κόσμο που η σύγχρονη μουσική ψάχνει αδιάκοπα το ρόλο και το λεξιλόγιό της, το Climate Change δηλώνει τη λαχτάρα μας να αλλάξουμε το μουσικό μας περιβάλλον, να επανασυστηθούμε με καινούριους όρους. Το πρότζεκτ είχε από την αρχή τη σφραγίδα της σύγκλισης διαφορετικών κόσμων. Όσο περισσότερο το δουλεύαμε, τόσο δυσκολότερο μας φαινόταν το να το περιγράψουμε με λέξεις. Τόσο εγκεφαλικό και τόσο αυθόρμητο, τόσο δύσκολο δεξιοτεχνικά και τόσο διασκεδαστικό. Σύγχρονη κλασική και τζαζ. Υψηλής ακρίβειας και τολμηρού αυτοσχεδιασμού. Άμεσο σε συναίσθημα και βαθιά φιλοσοφικό. Μέσα σε όλα αυτά, το Climate Change περιέχει ταυτόχρονα την εσχατολογικά υπαρξιακή αγωνία των έργων του Χρήστου Χατζή. Από το καθρέφτισμα της κατεστραμμένης Πολωνίας του Φρεντερίκ Σοπέν στο σκληρό αδιέξοδο των σημερινών πολέμων, στον σαρκαστικό σχολιασμό της ηδονηστικής ανεμελιάς του 20ου αιώνα του Dolce Vita, μέχρι το Vanishing point, το Magnus opus αυτού του εγχειρήματος, που σαν σεισμογράφος της Ιστορίας καταγράφει σαν σήμα κινδύνου τις δονήσεις μιας ζοφερής πραγματικότητας. Μέσα σε έναν πλανήτη που μοιάζει να χορεύει ανέμελος προς τον αφανισμό του εν μέσω παγκόσμιων γεωπολιτικών αναταράξεων και φυσικά της κλιματικής αλλαγής, το Vanishing point ήταν ό,τι πιο ποιητικό μπορούσαμε να βρούμε για να ονομάσουμε αυτή τη συλλογή μουσικής. Από τη μία, είναι το πιο μακρινό σημείο του ορίζοντα. Από την άλλη, είναι το σημείο συνάντησης όλων των διαδρομών μας.