Μακεδονικό Κουαρτέτο Σαξοφώνων

Το Μακεδονικό Κουαρτέτο Σαξοφώνων ιδρύθηκε το 2000 και έχει έδρα του τη Θεσσαλονίκη.
Αποτελείται από τους σολίστες σαξοφωνίστες Θεόφιλο Σωτηριάδη (σοπράνο σαξόφωνο) Στέργιο Μοσχογιάννη (άλτο σαξόφωνο), Κωνσταντίνο Δημητρίου (τενόρο σαξόφωνο) και Νίκο Δημηνάκη (βαρύτονο σαξόφωνο).
Το Μακεδονικό Κουαρτέτο Σαξοφώνων συμμετέχει σε συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδας (πρόσφατη συμμετοχή στο 3ο Φεστιβάλ Εκκλησιαστικής Μουσικής της Πάτμου, παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Σώμα για κουαρτέτο σαξοφώνων του συνθέτη Πάρη Παρασχόπουλο στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας τον Αύγουστο του 2004), παρουσιάζοντας ένα ποικίλο πρόγραμμα με προσεγμένες επιλογές ρεπερτορίου. Οι επιλογές προέρχονται από το χώρο της κλασικής μουσικής, της τζαζ και της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, αναδεικνύοντας τη γοητεία των ηχοχρωμάτων του σαξοφώνου και τη δυνατότητά του να "ελίσσεται" ιστορικά και αισθητικά σε διαφορετικές περιόδους. Πέρα από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα, το Μ.Κ.Σ. στοχεύει και σε μια παράλληλη εκπαιδευτική δράση μυώντας μαθητές και σπουδαστές των ωδείων και των τοπικών φιλαρμονικών ορχηστρών στα "μυστικά" του σαξοφώνου αποδεικνύοντας πως η ενασχόληση με τη μουσική αποτελεί χαρά, δημιουργία και ειρήνη.
"Ο ήχος του σαξοφώνου, που αποτελεί μια ολόκληρη οικογένεια από επτά διαφορετικά σε μήκος σαξόφωνα, πάλλεται ανάμεσα στον ήχο των χάλκινων και των ξύλινων πνευστών. Επίσης, ο ήχος του θυμίζει, αν και είναι πολύ ισχυρότερος σε ένταση, αυτόν των εγχόρδων. Κατά τη γνώμη μου, το σπουδαιότερο πλεονέκτημά του συνίσταται στην ποικιλόμορφη ομορφιά του ηχοχρώματός του που είναι, άλλοτε επιβλητικό και γαλήνιο, άλλοτε γεμάτο από πάθος, ονειροπόλο ή μελαγχολικό, αδιευκρίνιστο όπως τα κύματα της ηχούς, όπως ο άνεμος που διαπερνά τα δέντρα του δάσους, ή ακόμη καλύτερα, όπως οι μυστηριακές δονήσεις ενός εκκρεμούς που πάλλονται στην ατμόσφαιρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το χτύπημά του. Κανένα άλλο μουσικό όργανο στον κόσμο απ’ όσα γνωρίζω, δεν διαθέτει τέτοιο ελκυστικό ηχόχρωμα, που να χάνεται ως την απόλυτη σιωπή" (Hector Berlioz, 21 Απριλίου 1849, Les Journal des Débats).