Daniele Abbado

Σκηνοθέτης
Ο Daniele Abbado σπούδασε στη Σχολή Δραματικών Τεχνών του Piccolo Teatro di Milano ενώ ταυτόχρονα είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης το 1988 επεκτείνοντας προοδευτικά τα ενδιαφέροντά του στη θεατρική δραματουργία, την τηλεοπτική σκηνοθεσία και τα θεάματα πολυμέσων. Μεταξύ των πρώτων του παραστάσεων περιλαμβάνεται το Golem με τον ηθοποιό και τραγουδιστή Moni Ovadia, παράσταση που παιζόταν από το 1991 έως το 1993 σε Μιλάνο, Βερολίνο, Ρώμη, Νέα Υόρκη, Κρακοβία και Παρίσι. Την ίδια περίοδο ανέβασε επίσης παραγωγές για το "Φεστιβάλ Collettivo Teatro" της Πάρμας καθώς και έργα των Rossini και Donizetti στο Τορίνο και τη Λουκέρνη. Μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του Daniele Abbado ως σκηνοθέτη βίντεο και θεαμάτων πολυμέσων είναι ο Che Guevara το 1989 και το 1990 για το Τρίτο Κανάλι της Ιταλικής τηλεόρασης (Rai Tre) - Fonit Cetra στην Αβάνα, ο Alexander Nevskij σε συνεργασία με το Studio Azzurro για την Αυστριακή ORF και τη Rai Tre και σε ζωντανή παράσταση στη Βιέννη και τη Ρώμη, η La casa dei suoni για τη Sony Classical, το Fiume di musica για την έναρξη του "Φεστιβάλ Rome Europe". Στη συνέχεια η δουλειά του πήρε μια νέα κατεύθυνση και επικεντρώθηκε στο διάλογο και τη χρήση περισσότερων από μία γλωσσών. Αυτό δημιούργησε νέες προοπτικές και τον οδήγησε να πραγματοποιήσει παραγωγές όπως τα Frammenti sull’ Apocalisse που έγραψε με τους Roberto And και Nicola Sani και ερμηνεύτηκαν από το Moni Ovadia (στο Centro Videoarte της Φεράρας) το 1994. Η ραδιοφωνική διασκευή που αναμεταδόθηκε από τη Rai Tre απέσπασε ειδική διάκριση στο "Prix Italia" του 1994 και ακολούθησαν ένα βίντεο πρότζεκτ για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Rovereto (1995), μια παραγωγή για το "Φεστιβάλ Rome Europe" (1995), η Tosca στο Teatro Regio του Τορίνου (1995 και 1997), η πρεμιέρα της Zaide των Mozart/Berio στο "Maggio Musicale" της Φλωρεντίας (1995), το Unreported Imbound Palermo βασισμένο σε νουβέλα του Daniele Del Giudice στην "Μπιενάλε της Μουσικής" της Βενετίας (1995), το Oering’s Dokumentation I στο Σπολέτο (1996, "Βραβείο Ορφέας 1996"), ο Nabucco στο Teatro Regio του Τορίνου (1997). Από το 1994-1995 οι παραγωγές του περιλαμβάνουν την τριλογία των Mozart - Da Ponte, παρουσιάζοντας το Così fan tutte στο Κάλιαρι (1995), καθώς και για την As.Li.Co. σε Παβία, Κρεμόνα, Brescia και Μπέργκαμο (1996), για το Teatro Massimo του Παλέρμο (1997) και για το Teatro Verdi του Σάσαρι (1997), τους Le nozze di Figaro στο Σάσαρι (1997) και το Κάλιαρι (1997) και τον Don Giovanni στη Λέτσε (1996) και σε νέα σκηνοθεσία σε παραγωγή του Europera Studio στην Κολωνία (1998), η οποία στη συνέχεια πραγματοποίησε περιοδεία με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεβαίνοντας σε πολλές γαλλικές και ιταλικές πόλεις (1998). Το 1997 ήταν σκηνοθέτης και ένας από τους συγγραφείς του έργου Mozart, le fataliste. Το 1998 ανέβασε το έργο Majakovskij, l’incidente chiuso, με θέμα τη ζωή και την ποίηση του Majakovskij, καρπός της συνεργασίας του με τους Scarzella και Corti, που ερμηνεύτηκε από τη Lucilla Morlacchi. Το 1998 σκηνοθέτησε επίσης τον Der Freischütz στην Accademia Nazionale της Santa Cecilia της Ρώμης υπό τη διεύθυνση του Myung-Whun Chung, όπου και επέστρεψε πρόσφατα για τον Tannhäuser. Την ίδια εποχή σκηνοθέτησε την πρώτη του παραγωγή της Luisa Miller στο Stadtheater της Ζυρίχης. Ξεκίνησε τη σαιζόν 1999/2000 με το The rape of Lucretia του B. Britten στο Teatro Carlo Felice της Γένοβας, παράσταση που ακολουθήθηκε από το Mefistofele στο Teatro Vittorio Emanuele της Μεσίνας και το Macbeth στο Φεστιβάλ Όπερας της Ματσεράτα. Η σαιζόν 2000/1 σημαδεύτηκε από νέες παραγωγές του The Rape of Lucretia στο Teatro Comunale στα πλαίσια του Φεστιβάλ "Maggio Musicale Fiorentino", του Così fan tutte στο Κάλιαρι, του Passaggio στο Teatro Carlo Felice της Γένοβας, της Ascesa e caduta della città di Mahagonny στη Mεσίνα και του Pollicino στη Ρώμη, τις οποίες ακολούθησε η Norma στην Arena Sferisterio της Ματσεράτα και ο Il barbiere di Siviglia στο Μπέργκαμο. Πιο πρόσφατες συνεργασίες του περιλαμβάνουν το Les oiseaux de passage, το Lohengrin στο Teatro Comunale της Μπολόνιας, τον Die Zauberflöte στο Teatro Carlo Felice της Γένοβας, στο Nuovo Teatro Comunale του Bolzano και στο Teatro Comunale της Μπολόνιας και το The Rape of Lucretia στο Teatro de la Maestranza της Σεβίλλης. Πολύ πρόσφατα γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ενθουσιώδεις κριτικές για τη νέα του σκηνοθεσία του Marin Faliero στο Teatro Regio της Πάρμας και στο Teatro La Fenice της Βενετίας, του Il processo στο Teatro Valli της Regio Emilia και στο Teatro alla Scala και της Jeanne d’ Arc au Bucher για τα εγκαίνια της σαιζόν 2002-3 του Teatro Massimo του Παλέρμο. Μόλις εγκαινίασε την τρέχουσα σαιζόν με το Wozzeck στην Accademia Nazionale της Santa Cecilia στη Ρώμη και το Il Rè Pastore στο Teatro delle Muse της Ανκόνας. Ακολούθησε μια νέα παραγωγή του Pollicino στο Teatro Comunale της Φλωρεντίας, η Elektra στο Teatro Massimo του Παλέρμο, το Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny και το The nose στο Teatro dell’ Opera της Ρώμης, η Elisabetta, Regina d’ Inghilterra στο "Φεστιβάλ Όπερας Rossini" στο Πέζαρο και στη Μπολόνια, ο Die Zauberflöte στη Reggio Emilia, τη Φεράρα, τη Μοντένα και το Μπάντεν - Μπάντεν. Στις σημαντικές στιγμές των μελλοντικών του σχεδίων περιλαμβάνονται νέες παραγωγές των L’ Enfant et les sortilèges στο Μπάρι και τη Βερόνα, Tosca στη Μεσίνα, Così fan tutte στη Βερόνα και το Saint-Paul, Nabucco στο Κάλιαρι και Die Zauberflöte στο Μπιλμπάο.

Συμμετοχές - Εμφανίσεις - Συνεργασίες

W. A. MOZART: COSI FAN TUTTE - Παρασκευή, 10 Νοεμβρίου 2006  
​​