Caroline Lang

Η Caroline Lang σπούδασε στο "Centro Permanente di Formazione e Aggiornamento Professionale per tecnici e operatori teatrali" ("Μόνιμο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης και επιμόρφωσης θεατρικών τεχνικών και φορέων") του Ente (1991) και την επόμενη χρονιά (1992) έλαβε Πτυχίο Γλυπτικής από την "Accademia delle Belle Arti di Bologna" ("Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια"). Το 1997 συμμετείχε στο ετήσιο μάθημα για παιδαγωγούς θεατρικής αγωγής της Περιφερειακής Ένωσης "Θέατρο και Σχολείο" στο Freiburg της Γερμανίας. Το 1994 ξεκίνησε να εργάζεται στο θέατρο και την όπερα, με την οποία είχε ήδη μια στενή σχέση καθώς από το 1991 ήταν "Πιστοποιημένη Τραγουδίστρια Χορωδίας Όπερας" από το "Autonomo Teatro Comunale di Bologna". Η πρώτη της εμπειρία ως βοηθού σκηνοθέτη ήταν η οπερέτα Der Graf von Luxemburg του F. Lehàr σε σκηνοθεσία W. Lachnitt και μουσική διεύθυνση Ch. Pollack, για το Κρατικό Θέατρο της Λουκέρνης στην Ελβετία (1994). Από το 1995-1998 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο Τμήμα Όπερας του Δημοτικού Θεάτρου του Freiburg στη Γερμανία, στις ακόλουθες παραγωγές: A midsummer night̕ s dream (B. Britten) σε σκηνοθεσία Gerd Heinz και μουσική διεύθυνση Johannes Fritzsch, Un ballo in maschera (G. Verdi) σε σκηνοθεσία Anthony Pilavachi και μουσική διεύθυνση Frank Beermann, Oedipus Rex (I. Stravinsky) σε σκηνοθεσία G. Heinz και μουσική διεύθυνση J. Fritzsch, Madama Butterfly (G. Puccini) με σκηνοθέτη το Wolfgang Barth και μαέστρο το F. Beermann, Le nozze di Figaro (W. A. Mozart) με σκηνοθέτη τον G. Heinz και μαέστρο το F. Beermann, Gianni Schicchi (G. Puccini) με σκηνοθέτη τον Didier von Orlowski και διευθυντή ορχήστρας τον J. Fritzsch, I due foscari (G. Verdi) με σκηνοθέτη τον Gregor Horres και διευθυντή ορχήστρας τον J. Fritzsch, Orpheus in der Unterwelt (J. Offenbach) σε σκηνοθεσία A. Pilavachi και μουσική διεύθυνση Patrick Ringborg, Hänsel und Gretel (E. Humperdinck) σε σκηνοθεσία G. Horres και μουσική διεύθυνση J. Fritzsch, Ľ amour des trois Oranges (S. Prokofiev) σε σκηνοθεσία A. Pilavachi και μουσική διεύθυνση J. Fritzsch και The rape of Lucretia (B. Britten) με σκηνοθέτη τον G. Horres και μαέστρο τον P. Ringborg.
Ως βοηθός σκηνοθέτη έχει εργαστεί επίσης στις παραγωγές: Attila (G. Verdi) σε σκηνοθεσία Henning Brockhaus, σκηνικά Joseph Svoboda και μουσική διεύθυνση Paolo Carignani, στο πλαίσιο της Διεθνούς Θερινής Όπερας "Sferisterio di Macerata" (Ιταλία, 1996), Il Trovatore (G. Verdi) σε σκηνοθεσία Francesco Esposito και μουσική διεύθυνση M. Marek (Stadttheater του Dortmund, Γερμανία, 2000), L'Angelo e il Golem (Francesco Lalicata) σε σκηνοθεσία Fabrizio Lupo (Παλέρμο, Ιταλία, 2000), The Maynight (N. Rimsky – Korsakov) σε σκηνοθεσία Stefano Vizioli και μουσική διεύθυνση Vladimir Jurowskij (Όπερα της Μπολόνια, Ιταλία, 2001), Pique Dame (P. I. Tchaikovsky) σε σκηνοθεσία Richard Jones και μουσική διεύθυνση V. Jurowskij (Όπερα της Μπολόνια, Ιταλία, 2001), Tancredi (G. Verdi) σε σκηνοθεσία Roberto Andò και διεύθυνση ορχήστρας Marco Zambelli (Teatro San Carlo, Napoli, Ιταλία, 2002), Enigma (όπερα για παιδιά του Detlev Glanert) σε σκηνοθεσία Aurelia Eggers και διεύθυνση ορχήστρας Luciano Garosi (28° Cantiere Internazionale d’Arte, Montepulciano, 2003), Andrea Chénier (U. Giordano) σε σκηνοθεσία Jun Aguni και διεύθυνση ορχήστρας Francesco Rosa (Teatro Verdi, Sassari, Ιταλία, 2003), Messa da Requiem (G. Verdi) με σκηνοθέτη τον Pier Luigi Pier’Alli και διευθυντή ορχήστρας το M. Rostropovich (Teatro Piacenza, Ιταλία, 2004), Fidelio (L. v. Beethoven) με σκηνοθέτη τον Georges Lavaudan και διευθυντή ορχήστρας το Lorin Maazel (Teatro Carlo Felice, Genova, Ιταλία, 2004), Tristan und Isolde (R. Wagner) με σκηνοθέτη το Lluis Pasqual και διευθυντή ορχήστρας τον Garry Bertini (Teatro San Carlo, Napoli, Ιταλία, 2005), Così fan tutte (W. A. Mozart) σε σκηνοθεσία Michael Hampe (Teatro Carlo Felice, Genova, Ιταλία, 2005), Billy Budd σε σκηνοθεσία Willy Decker και διεύθυνση ορχήστρας Jonathan Webb (Teatro Carlo Felice, Genova, Ιταλία, 2005), Scene dalla vita di Mozart (A. Lortzing) και Un segreto d’importanza (Rendine) σε σκηνοθεσία Dan Jemmett (Teatro Comunale di Bologna, Ιταλία, 2006).
Εκτός από την εμπειρία που έχει αποκτήσει ως βοηθός σκηνοθέτη, η Caroline Lang έχει επίσης αναλάβει τη σκηνική διεύθυνση των: περιοδεία στην Ιαπωνία (Τόκιο, Κιότο, Οτσού, Γιοκοχάμα) για την Όπερα του "Teatro Comunale di Bologna" (2001), "Festival dei Due Mondi" (Σπολέτο, Ιταλία, 2003), Wozzeck (A. Berg) σε σκηνοθεσία Daniele Abbado και μουσική διεύθυνση Daniele Gatti (Accademia Nazionale Di Santa Cecilia, Ρώμη, Ιταλία, 2003), "Festival dei Due Mondi" (Σπολέτο, Ιταλία, 2004), Die Zauberflöte (W. A. Mozart) σε σκηνοθεσία Daniele Abbado και μουσική διεύθυνση Claudio Abbado (Teatro Reggio Emilia, Ferrara, Modena, Ιταλία και Konzerthaus Baden-Baden, Γερμανία, 2005), Tant que nous sommes vivants (περιοδεύουσα όπερα των Christian Boltansky και Jean Kalman για το Teatro Valli, Reggio Emilia, Ιταλία, 2005).
Έχει ακόμη δουλέψει ως σκηνοθέτης για την Όπερα της Μπολόνια (1999, 2000) και το "Φεστιβάλ της Ραβένας" (2000), ως σκηνοθέτης και ηθοποιός για την όπερα για παιδιά Rrrigoletto στο Freiburg της Γερμανίας και έχει συνεργαστεί με το Teatro Vittorio Emanuele για μια νέα έκδοση της Tosca του G. Puccini σε σκηνοθεσία Daniele Abbado (Μεσίνα, Ιταλία, 2006) καθώς και με το Teatro Colòn του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής για μια νέα έκδοση του Così fan tutte του W. A. Mozart σε σκηνοθεσία Michael Hampe και μουσική διεύθυνση Rodolfo Fischer (2006).
Εκτός όμως από την ενασχόλησή της με το χώρο του θεάτρου και της όπερας, η Caroline Lang έχει να επιδείξει μια αξιόλογη παρουσία στον ευρύτερο χώρο των Καλών Τεχνών. Συγκεκριμένα: συμμετείχε με το γλυπτό I quattro elementi στην έκθεση "Exposition de Jeunes Createures en arts plastiques et sculpture" ("Έκθεση Νέων Δημιουργών στις Πλαστικές τέχνες και τη γλυπτική") στο Fontainebleau, Παρίσι, Γαλλία (1991), απέσπασε το 3ο Βραβείο του Διαγωνισμού Φωτογραφίας "Vivere Bologna" του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, Ένωση Erasmus (1992), συμμετείχε στην 4η έκδοση του "Fare arte in Sardegna", γλυπτική σε πέτρα, στο Cagliari, Ιταλία, (1992), συμμετείχε (επίσης το 1992) στη "2η Διεθνή Μπιενάλε της Γλυπτικής" στο Martano (Απουλία), έλαβε μέρος στην 9η έκδοση της Συλλογικής Διεθνούς Έκθεσης Καλών Τεχνών "Gemeinsam für Gerechtigkeit" στο Freiburg, Γερμανία, (1996), καθώς και στην 11η έκδοση της Συλλογικής Διεθνούς Έκθεσης Καλών Τεχνών "Kunst - die Brücke zwischen den Menschen" επίσης στο Freiburg της Γερμανίας το 1998.