Sara Baras

Η Ισπανίδα χορεύτρια και χορογράφος SaraBarasPereiraγεννήθηκε στο SanFernandoτου Cadiz. Άρχισε τις σπουδές της στον χορό από την ηλικία των 8 ετών στην σχολή της μητέρας της Concha Baras, η οποία ήταν δασκάλα χορού και χορεύτρια. Στα 10 της περιόδευσε όλα τα φεστιβάλ φλαμένκο στην Ανδαλουσίας συμμετέχοντας στην ομάδα The Children of Tertulia Flamenca.
Η επαφή της με τους τσιγγάνους της Cadiz την βοήθησαν να μάθει την τεχνική του flamenco και να αποκτήσει σιδερένια πειθαρχία αλλά η μητέρα της αρνήθηκε να την αφήσει να χορέψει μόνη της, όπως η ίδια επιθυμούσε, λέγοντας ότι «ένα παιδί πρέπει να μάθει να περιμένει και να μην αρπάζει την πρώτη ευκαιρία».
Έκανε το ντεμπούτο της στην ηλικία των 17 στο θέατρο Alameda και είχε γίνει ήδη γνωστή πριν ενταχθεί το 1989 στην ομάδα του κιθαρίστα Manuel Morao Gitanos de Jerez, στην οποία απολάμβανε την ελευθερία να χορεύει μόνη της. Με το συγκρότημα αυτό εμφανίσθηκε στο Teatro Flamenco Festival στην Αλάμπρα στη Γρανάδα και στο εξωτερικό (το 1991 έδωσαν παραστάσεις για δύο μήνες στο θέατρο του Παρισιού VII Eduard ενώ τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε στη Μπιενάλε Χορού της Λυών).
Έχει συνεργασθεί με τον Javier Barón εμφανιζόμενη στο Palais des Congrès στο Παρίσι, την Merche Esmeralda στην εκπομπή της Mujeres και τον Antonio Canales στο έργο Gitano. Έχει χορέψει με τον El Güito στο Théâtre du Châtelet στο Παρίσι και με τον Manuel Morao στην Expo της Σεβίλλης το 1992 και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη. Το 1994 χόρεψε υπό τους ήχους του τραγουδιστή Enrique Morente και στη συνέχεια συνεργάσθηκε με τον Paco Peña και το συγκρότημά του με το οποίο περιόδευσε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και αργότερα στην Μπιενάλε Flamenco της Σεβίλλης.
Έχει χορέψει στο Teatro Principal de Vitoria, στην Μαδρίτη στην Βαρκελώνη και στο Segovia Festival στο πλευρό σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Tomatito, Manuela Carrasco, Pansequito και έχει λάβει μέρος σε πολλά αφιερώματα στον Camarón de la Isla.
Έχει γίνει διεθνώς γνωστή στην 20 ετή καριέρα της κερδίζοντας δεκάδες βραβεία συμπεριλαμβανομένου του Arbutus Flamenco της Montellano το 1993 και του Best Female Spanish Dance Performer το 1999 και το 2001.
Το 1997, δημιούργησε τη δική της ομάδα ra Baras Ballet Flamenco, με την οποία έκλεισε το Φεστιβάλ Nacional de Cante de las Minas. Στις πρώτες παραστάσεις του συγκροτήματος περιλαμβάνονται τα έργα Sensaciones (1998), Sueños (1999). Juana la Loca (2001) και Mariana Pineda (2002).
Έχει συνεργασθεί με όλες τις μορφές των μέσων μαζικής ενημέρωσης όπως η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και οι πασαρέλες της μόδας. Το 1998 παρουσίασε το πρόγραμμα Algo Más Que Flamenco για την TVE. Τον Ιούλιο του 1999, στο αίθριο του σπιτιού του Πιλάτου στη Σεβίλλη, κινηματογραφήθηκε για το Mission: Impossible II και ως μοντέλο, έχει εμφανιστεί στις επιδείξεις του Amaya Arzuaga στην Εβδομάδα Μόδας στο Λονδίνο και για τον Francis Montesinos στη Μαδρίτη και τη Λισαβόνα.
H Sara Baras είναι ένα ταλέντο που έχει δεσμεύσει ήδη τη θέση της στην ιστορία του χορού flamenco. Έχει την ικανότητα να μεταδίδει την ίδια συγκίνηση και συναίσθημα είτε εμφανίζεται σ’ ένα μεγάλο στάδιο είτε χορεύει σε μια μικρή σκηνή. Έχει μια αυθόρμητη προσέγγιση στο χορό και το στυλ της είναι απαράμιλλο και γοητευτικό. Σκοπός της είναι ο εκσυγχρονισμός του flamenco και η αντικατάσταση των παραδοσιακών κοστουμιών με φορέματα σε πιο κλασική μορφή και εμφάνιση κάνοντας τις χορογραφίες της .εντυπωσιακές με μια καινοτόμο ματιά.
H απεριόριστη ποσότητα ενέργειας που εκπέμπει ως χορεύτρια την βοήθησε να κερδίσει το Εθνικό Βραβείο Χορού το 2003. Το 2005, συνέχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο παρουσιάζοντας το έργο Sueños. Προς το τέλος του έτους έκανε πρεμιέρα με το νέο έργο Sabores και έτσι ολοκλήρωσε μια τριλογία που αποτελείται από τα έργα συναισθήματα – όνειρα – γεύσεις.
Το 2006 ήταν χρονιά κατά την οποία η Sara, σε συνεργασία με τον διάσημο τενόρο José Carreras, δημιούργησε μια παράσταση η οποία είχε πολύ μεγάλη επιτυχία για να αποτίσει φόρο τιμής στους ισπανούς μουσικούς Falla, Albeniz, Turina και τον ποιητή Federico Garcia Lorca.
Η Sara Βaras δείχνει συνεχώς το ενδιαφέρον της για ιστορικά γυναικεία πρόσωπα. Το 2007, σε σκηνοθεσία και χορογραφία της παρουσίασε στο Gran Teatre del Liceu της Βαρκελώνης την δική της προσωπική εκδοχή για την Carmen.
Συνεχίζει να προσφέρει την ατελείωτη ενέργειάς της, την αίγλη της και την απεριόριστη δημιουργικότητα της χωρίς όρια κάτι που αντικατοπτρίζεται ακόμη και στο όνομά της (είναι παλίνδρομο λέει το ίδιο πράγμα από τα αριστερά προς τα δεξιά όπως και από τα δεξιά προς τα αριστερά).
​​