SHAMIPIA - ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΣΑΜΙΣΕΝ & ΠΙΑΝΟ

---

Αγνώστου συνθέτη - Tosa no sunayama (Tsugaru Folk Song)            
Αγνώστου συνθέτη - Tsugaru aiya bushi (Tsugaru Folk Song)            
Keisho Ohno: Kagerō (Heat haze)                                          
Mamoru Motooka: Sakura fubuki (Cherry-blossom shower)          
                              Hill of Schrozberg                                            
                              Drops of Nostalgia                                  
                              Isaribi (Fisher boat torch)                                  
                              Tsukikage (Moonlight)                                    
                             Jōheki no machi (A Walled town)                      
                             Furusato (Hometown)                                       
                             Rai jin (God of thunder)                                    
                             Tsuioku (Remembrance)                                   
Richard Rodgers: My Favorite Things                                          

---

Μια μοναδική και εξαιρετική συνεργασία του Keisho Ohno, shamisen (ιαπωνικό παραδοσιακό έγχορδο μουσικό όργανο), με τον πιανίστα Mamoru Motooka. Καθώς ο Keisho εμμένει στην αρχή του «διατήρησε την παραδοσιακή μουσική έστω κι αν πρέπει συγχρόνως να την “καταστρέψεις”», ο Mamoru διακρίνεται για τη δυναμική παρουσία του στο χώρο της τζαζ, ροκ, ποπ και κλασικής μουσικής. Μαζί έχουν κερδίσει το κοινό της χώρας τους και του εξωτερικού μέσω της περιοδεία τους σε Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ελβετία το 2017.

Τι είναι το shamisen (σαμισέν)
Πρόκειται για ένα τρίχορδο παραδοσιακό μουσικό όργανο της Ιαπωνίας που παίζεται με πένα.
 
Ιστορικά στοιχεία
Το shamisen έφτασε πριν από περίπου 400 χρόνια στην Ιαπωνία από την Κίνα μέσω των νησιών Okinawa (N. Ιαπωνία), όπου του έδωσαν το όνομα sansin (από το κινεζικό santsen). Από εκεί έγινε γνωστό με το όνομα shamisen στην Osaka (Δ. Ιαπωνία) και σε όλη την υπόλοιπη χώρα. Κατά την εποχή Μeiji (1868-1912) το shamisen, που συνόδευε τα λαϊκά τραγούδια της περιοχής Tsugaru (ΒΑ Ιαπωνία), εξελίχθηκε σε σόλο όργανο.

Οι κατηγορίες των shamisen
Τα shamisen χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες σύμφωνα με το πάχος του λαιμού (sao): hoso-zao (με λεπτό λαιμό), naka-zao (με λαιμό μετρίου πάχους) και futo-zao (με παχύ λαιμό). Αν και η βασική δομή τους είναι ίδια, ο κάθε τύπος χρησιμοποιείται ανάλογα με το είδος των ιαπωνικών παραδοσιακών τραγουδιών που συνοδεύει.
Το όργανο που παίζει ο Κeisho Ohno λέγεται Τsugaru shamisen (futo-zao), έχει σώμα μεγαλύτερο και βαρύτερο από άλλα είδη και είναι το πιο δημοφιλές από τα shamisen.

Τα χαρακτηριστικά του οργάνου και του παιξίματος
Στο κύριο σώμα του οργάνου, τέσσερις κολλημένες λωρίδες ξύλου σχηματίζουν το ηχείο, το οποίο είναι καλυμμένο με δέρμα ζώου. Ένα shamisen μπορεί να αποσυναρμολογηθεί σε τρία κομμάτια για εύκολη μεταφορά και αποθήκευση.
Το όργανο έχει τρεις χορδές μικρού, μεσαίου και μεγάλου πάχους που είναι φτιαγμένες από μετάξι (σήμερα χρησιμοποιείται και πλαστικό). Για παράδειγμα, στο shamisen του Keisho Ohno οι δύο από τις χορδές, η μικρού και η μεσαίου πάχους, είναι φτιαγμένες από πλαστικό.
Το shamisen δεν έχει τα τάστα της κιθάρας, οπότε για ένα ακριβές παίξιμο απαιτείται εμπειρία και υψηλή τεχνική όπως στο βιολί.
Το όργανο παίζεται με μία πένα που έχει μυτερές γωνίες και είναι μεγαλύτερο από την πένα της κιθάρας. Το παίξιμο μοιάζει αρκετά με αυτό ενός κρουστού οργάνου, λόγω του τρόπου με τον οποίο η πένα χτυπά τις χορδές. Χαρακτηριστικό της μουσικής shamisen είναι το γρήγορο tempo και ο πλούτος των ηχητικών φθόγγων.