Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ

Το Ρωσικό Μπαλέτο (Russian State Ballet) του Θεάτρου της Μόσχας διατηρεί τις παραδόσεις τους παρελθόντος και παρουσιάζει δεξιοτεχνίες ανώτερων έντεχνων τεχνικών και πολιτισμού. Διακεκριμένοι δεξιοτέχνες δάσκαλοι του ρωσικού και σοβιετικού μπαλέτου - όπως A. Messerer, M. Semyonova, V. Vassilena, Sh. Yagudin, E. Ryabinkika, E. Asyonova, T. Stepanova, κ.ά - βοηθούν το Μπαλέτο στη διατήρηση των καλύτερων παραδόσεων της ρωσικής σχολής μπαλέτου. Σταδιακά το θέατρο αναβιώνει τις καταπληκτικές παρστάσεις που έδωσαν δόξα και παγκόμια αναγνώριση στο Ρωσικό και Σοβιετικό Μπαλέτο. Δίνεται η δυνατότητα στο κοινό να ζήσει την ατμόσφαιρα της ειλικρίνειας και της ομορφιάς ένδοξων δημιουργών - αναγνωρισμένων χορογράφων. Το ρωσικό Κρατικό Μπαλέτο αποτελούμενο από εκλεκτούς καλλιτέχνες - διαπρεπείς σολίστες του χορού, φημισμένους στη Ρωσία και το εξωτερικό έχουν τιμηθεί και βραβευτεί με τις μεγαλύτερες τιμητικές διακρίσεις στη χώρα τους και στο εξωτερικό - όπου κι αν εμφανίστηκαν, Γερμανία, ΗΠΑ, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Πορτογαλία, Αυστρία, Βέλγιο, Ινδία, Κίνα, Νεπάλ, Μεξικό, στις χώρες του Κόλπου και αλλού, ο παγκόσμιος τύπος τους εξύμνησε, το κοινό τους θαύμασε και τους αγάπησε.

Η Λίμνη των Κύκνων, το πρώτο μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι και ένα από τα πιο δημοφιλή του έργα, παρήγγειλε το Μάιο του 1875, το Αυτοκρατορικό Θέατρο Μπολσόι. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, ο συνθέτης είχε ήδη γράψει ένα μικρό μπαλέτο με τον ίδιο τίτλο, οικογενειακής χρήσης, για τις κόρες της αδελφής του. Η Λίμνη των Κύκνων γράφτηκε στο διάστημα Αύγουστος 1875 - Απρίλιος 1876 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μπολσόι στις 4 Μαρτίου 1877. Μόνο με το ανέβασμα του από το Θέατρο Μαρίνσκι (Κίροφ) της Αγίας Πετρούπολη το 1895, το έργο άρχισε να απολαμβάνει τη διεθνή επιτυχία που διατήρησε μέχρι σήμερα. Η παραμυθένια πλοκή της Λίμνης των Κύκνων περιστρέφεται γύρω από την αγάπη του νεαρού πρίγκηπα Ζίγκφριντ και της όμορφης πριγκίπισσας Οντέτ. Στην πριγκίπισσα έχει κάνει μάγια ο κακός μάγος Ρότμπαρτ.
Κάθε μέρα μεταμορφώνεται σε κύκνο και παίρνει την αληθινή της μορφή μόνο τη νύχτα. Μόνο η αληθινή αγάπη ενός άντρα μπορεί να λύσει τα μάγια και στο τέλος, η αγάπη του Ζίγκφριντ για την Οντέτ θριαμβεύει επί της δύναμης του κακού, αν και με τρόπο μαγικό. Ο Ζίγκφριντ ζητά συγγνώμη από την Οντέτ για τον φαινομενικό του αρραβώνα με την πριγκίπισσα Οντίλ, στην οποία ο μάγος Ρότμπαρτ είχε δώσει τη μορφή της Οντέτ. Η Οντέτ, με την καρδιά ραγισμένη, ξεψυχά στην αγκαλιά του πρίγκηπα και οι δυό τους χάνονται στα νερά της λίμνης.